Choroba Hashimoto, czyli przewlekłe limfocytowe zapalenie tarczycy, jest chorobą o podłożu autoimmunologicznym. W normalnych warunkach układ immunologiczny chroni organizm przed zakażeniami. W tym przypadku natomiast w wyniku nieprawidłowego pobudzenia układu immunologicznego dochodzi do powstawania przeciwciał przeciwko własnej tarczycy. Powoduje to przewlekłe niebolesne zapalenie tarczycy, powoli (przez lata) niszczące ten gruczoł i prowadzące do zmniejszenia produkcji hormonów.

Konwencjonalne leczenie Hashimoto polaga na tym, że  hormony tarczycy są doprowadzane do normy laboratoryjnej za pomocą syntetycznych hormonów ale niestety symptomy choroby po chwilowej poprawie zaczynają powracać. Najczęściej są to:

– brak energii
– wypadanie włosów
– przybieranie na wadze
– częste infekcje
– depresja

Tłumaczymy sobie jednak, że brak energii jest wynikiem nadmiaru pracy, a tycie skutkiem nieodpowiedniej diety.

Po pewnym okresie choroba autoimmunologiczna zaczyna atakować inne tkanki jak skórka, stawy czy inne narządy.

Jedynym sposobem na zatrzymanie choroby jest znalezienie jej przyczyny.

Bardzo często ( jeśli nie zawsze ) sposób odżywiania i stan naszych jelit jest kluczową sprawą w leczeniu chorób autoimmunologicznych , w tym Hashimoto.